Αλυφαντής Ανδρέας

Είσαι το καμάρι μου

Κόκκινα σαν τη ντομάτα είναι τα μαγουλά σου,

τα μάτια σου τα καστανά τα όμορφα μαλλιά σου.

Με τρέλανε το σώμα σου το ντούρο βάδισμά σου,

γελάς, μιλάς και χάνομαι μες τα γλυκά φιλιά σου.

Τα πόδια μου λυγίζουνε σαν με γλυκοκοιτάζεις,

και πάντα τρέμω σύγκορμος όταν με αγκαλιάζεις.

Όλα αυτά μ’ ανάβουνε και καίνε την καρδιά μου,

με άγχος κυριεύομαι μη φύγεις μακριά μου.

Γιατί ‘σαι το καμάρι μου, είσαι το ίνδαλμά μου,

και σ’ αγαπώ πραγματικά, μεγάλε έρωτά μου.

Ανδρέας Β. Αλυφαντής

Από την ποιητική συλλογή

«Στιχοποιητικές Περιπλανήσεις»