Τσιμπιρλή Βίκυ

Ζητείται ανάστημα

Λιγάκι αν ανεβάζαμε, το μπόϊ ο καθείς μας,

ανάστημα να γίνονταν, με μέτρο την ψυχή μας,

δικαιοσύνη αν είχαμε και μπέσα και αλήθεια,

αν ιστορία γράφαμε… και όχι παραμύθια,

αν πράξεις τα εκάμαμε, τα παχουλά μας λόγια

και λίγο αν δεν τα παίζαμε, στο χέρι κομπολόγια,

αν η Αρετή μας έμοιαζε, λιγάκι με τον Ήλιο,

κι η Τόλμη να ΄ταν σταθερή και αψηλή σαν πύργος,

αν μήποτε αδικούσαμε, ο ένας μας τον άλλο,

αν το μικρό το κάναμε, λιγάκι πιο μεγάλο,

αν την καρδιά μας φώτιζε, παντοτινή λιακάδα,

τότε κι Αυτή θ΄ “ανέβαινε”,

η Έμορφη, η Ξακουστή, η Θαλασσένια Ελλάδα!

“Μ΄ αυτά κι άλλα τόσα, η Ελλάδα ξαναγίνεται”

έργο μου με λάδι σε καμβά

Χρόνια Πολλά Πατρίδα μου!

Βίκυ Τσιμπιρλή