Το γεγονός του Επιταφίου στις τουριστικοκρατούμενες περιοχές

Μια απολύτως σουρεαλιστικής ατμόσφαιρα όποιος επιθυμήσει να ακολουθήσει τον επιτάφιο στην Πλάκα και συγκεκριμένα στην Εξαρχία του Παναγίου Τάφου.

Κατ’ αρχάς επικρατεί το απολύτως αδιαχώρητο παντού. Στον Ναό στους πέριξ δρόμους ακόμη και εκεί που τα τραπεζάκια των καταστημάτων με τα πλούσια εδέσματα και τις γαργαλιστικές μυρωδιές δίνουν έναν τόνο εντελώς παράταιρο και απολύτως αποπνευματοποιημένο εμποδίζοντας τον «πιστό» να αισθανθεί την ιερότητα των στιγμών. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο επιτάφιος είναι αδύνατο να ξεμυτίσει ενώ ο κόσμος μάταια τον περιμένει χωρίς να αναρωτιέται από πού θα περάσει, πως θα κάνει την περιφορά μέσα από αυτή την πολυκοσμία, πως θα ανακατευτεί το λιβάνι με τις αναθυμιάσεις του χταποδιού στα κάρβουνα; Φοβάμαι ότι δεν προβληματίζονται καν. Γιαυτούς είναι μία κοσμική εκδήλωση εθιμικού χαρακτήρα γιαυτό και άκυρα τα εισαγωγικά στην λέξη πιστός πιο πάνω.

Κάτι που ξεκίνησε σαν κάτι το πολύ σοβαρό και επίσημο αλλά και κατανυκτικό λόγω της σύνδεσης με τα Ιεροσόλυμα έχει καταντήσει μια ανούσια τελετή.

Βέβαια η Ιεραρχία δεν μπορεί να κοντραριστεί με τα συμφέροντα των εστιατόρων και των επιχειρηματιών απαιτώντας να κλείσουν την ώρα της περιφοράς του επιταφίου. Οπότε και εμείς πρέπει να προτιμούμε τον επιτάφιο της ενορίας μας πχ, τιμώντας τις κοντινές μας εκκλησίες χωρίς να συνδέουμε τον επιτάφιο με κοσμική έξοδο. Διότι άλλων ευλόγως τίθεται το ερώτημα: Αν δεν συναντήσουμε τον επιτάφιο πως θα βρούμε την Ανάσταση;

Βαρβάρα Τσιάλτα