Κανατσέλης Γιάννης

Κλεμμένο χαμόγελο

Έκλεψα ’να χαμόγελο

ψηλά να το κρεμάσω

για να το βλέπω πάντοτε

μέχρι που να γεράσω.

Καθημερνά τ’ αντίκριζα

του ’λεγα καλημέρα

και το ξαναχαιρέταγα

αργά κάθε εσπέρα.

Όταν εφορτωνόμουνα

με άγχη και με βάσανα

το κοίταζα και του ’λεγα

κοντά σου πάλ’ ανάσανα.

Ήταν τ’ αγαπημένο μου

μου έδινε ελπίδα

μού ’βγαζε κάθε δύσκολη

και μυτερή ακίδα.

Ερχόταν και στον ύπνο μου

γλυκά να μου μιλήσει

να μου χαρίσει μια ευχή

να με καληνυχτίσει.

Μαζί εμεγαλώσαμε

εγώ και το κλεμμένο

αυτό μου το χαμόγελο

το χιλιαγαπημένο.

Γιάννης Κανατσέλης