Το να ακολουθήσουμε τη διαδρομή του χρήματος είναι η απλούστερη μέθοδος εξιχνίασης οποιουδήποτε οικονομικού εγκλήματος, όπως το cherchea la femme του θυμού είναι επίσης η ασφαλέστερη για να ξεδιαλύνουμε οποιαδήποτε υπόθεση.
Επί παραδείγματι τα πρόστιμα που επέβαλε το κράτος σε δύο αλυσίδες σούπερ μάρκετ λόγω αισχροκέρδειας. Κατ’ αρχήν πρέπει να πούμε ότι αυτά τα πρόστιμα είναι απολύτως προβλέψιμα και αναμενόμενα από όλους τους επιχειρηματίες, από τον πιο μικρό έως τον πιο μεγάλο και ως εκ τούτου είναι ενσωματωμένα στους υπολογισμούς τους. Άρα ένα μικρότερο έστω μέρος της τιμής του προϊόντος που πληρώνει ο καταναλωτής, αφορά αυτήν την περίπτωση. Εννοείται δε ότι το κέρδος είναι πάντα πολύ μεγαλύτερο από οποιαδήποτε πρόστιμο. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά το κράτος, αλλά επειδή τα πρόστιμα καταλήγουν στα ταμεία του, προτιμά αυτή τη μέθοδο «προστασίας του καταναλωτή».
Αν το κράτος ενδιαφερόταν για το συμφέρον του καταναλωτή θα μείωνε τον ΦΠΑ στα βασικά είδη που είναι απαράδεκτα υψηλός, σε σχέση μάλιστα με άλλες χώρες που έχουν μεγαλύτερους μισθούς και συντάξεις. Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις. Ο πολίτης αναγκάζεται να πληρώνει όσα το κράτος τον υποχρεώνει με μορφή Νόμων, άμεσων και έμμεσων φόρων, τελών, χαρατσίων και όπως αλλιώς λέγονται.
Να γιατί, ενώ ο κόσμος φτωχοποιείται, κάποιοι έχουν υπερκέρδη, Ας μας πουν τουλάχιστον ποια μεγάλη ικανοποίηση παίρνουν. Αλλά αν αυτό είναι το νόημα της ζωής τους, είναι πράγματι αξιολύπητοι. Βαρβάρα Τσιάλτα
