Τσιμπιρλή Βίκυ
Ο ξένος μου εαυτός
Είδα τον εαυτό μου,
μέσα απ΄ τα μάτια σας,
κι είδα πως μου είναι Ξένος…
κακομοίρης κι υπάκουος,
στην τραχιά,
στην δριμύτατη σας φωνή,
τόσο μουδιασμένος κι ανυπεράσπιστος,
στις ανέντιμές σας ποινές…
με είδα ντυμένον με τ΄ αποφόρια σας,
κι είδα τα ψίχουλα,
που μου ρίχνατε στο τραπέζι…
είδα, τα βόλια σας,
να σκοτώνουνε τις λιακάδες μου,
χωρίς να τρέμει το χέρι σας,
χωρίς να σπάει η φωνή σας…
είδα στο βλέμμα σας το περιγέλασμα,
και ένιωσα τη διχαλωτή πονηριά σας,
να έρπει ύπουλα στ΄ ορφανό μου κορμί…
είδα πουλιά,
που ξεπετάγονταν από μέσα μου,
να πεθαίνουν στο παγερό σας κατώφλι…
είδα τα πόδια μου να λυγίζουνε
στη μέση του δρόμου
και τα χέρια μου,
να ξεσκίζουν τους ανθισμένους μου λογισμούς…
είδα την τσιγκουνιά της ψυχής σας,
και την αφθονία της αλαζονείας σας…
είδα την δίψα να ξεραίνει τα χείλη μου
και την πείνα να κατατρώει τα σωθικά μου…
είδα θηρία, που μου ξυπνήσατε μέσα μου,
και φόνευσα τη σάρκα μου,
λευτερώνοντας τις αιθρίες μου
και το χαμόγελό μου…
Είδα!
Είδα κι εμένα, είδα κι εσάς…
Δεν με αναγνώρισα!
Γνώρισα όμως εσάς
και θα σας θυμάμαι για πάντα…
Βίκυ Τσιμπιρλή