ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ..Η Κοίμηση της Κυρίας Θεοτόκου, ο Αυτοκράτορας Μαρκιανός και ο Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος
Οι αντιλήψεις των γεγονότων που αφορούν την Κοίμηση της Αειπαρθένου Θεοτόκου διαμορφώθηκαν παράλληλα τόσο στο εκκλησιαστικό, όσο και στο λαϊκό περιβάλλον. Αυτά έγιναν την εποχή της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, της Χαλκηδόνας. Όλα αυτά είχαν ήδη συμπτυχθεί και προσδιοριστεί. (Ἐπιφάνειος κατά Ἀντιδικομαριανιτών 24, PG 42 737A).
Ο πιστός Αυτοκράτορας Μαρκιανός, κατά πολλούς, παρακινούμενος από τη σύζυγό του Πουλχερία προσπάθησε να βρει τον Τάφο της Υπεραγίας Θεοτόκου και να τιμήσει ευλαβώς τα άγια λείψανά Της.
Σύμφωνα με τον Επιφάνειο ο Μαρκιανός ήθελε να αναγείρει Ναό στην Κωνσταντινούπολη όπου θα τοποθετούσε τα Άγια Λείψανα της Παναγίας μας.
Η προσπάθεια του Μαρκιανού να βρει το σκήνωμα της Θεοτόκου εντάσσεται σε μια γενικότερη αυτοκρατορική, τότε, έρευνα να βρει ιερά λείψανα. Αυτό ήταν και μια ανάγκη της ίδιας της Εκκλησίας, τότε που προσπαθούσε να αντιπαρατεθεί στις παγανιστικές παραδόσεις, συνδέοντας τόπους και παραδόσεις με τους βίους και τα μαρτύρια Αγίων του Χριστιανισμού.
Εδώ διαπιστώνεται μία μεγάλη διαφορά μεταξύ Αυτοκράτορα Μαρκιανού και Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων Ιουβενάλιου.
Ο μεν πιστός αυτοκράτορας διακατεχόμενος από τη ρωμαϊκή σκέψη, θεωρεί δεδομένη την ύπαρξη ιερού σκηνώματος της Θεοτόκου και το αναζητά για να τεκμηριώσει την ιστορική ύπαρξη του Ιερού Προσώπου, της Αειπαρθένου Θεοτόκου. Για τον Αρχιεπίσκοπο όμως Ιεροσολύμων αρκεί ως απόδειξη, η είδη διαμορφωμένη παράδοση που συμβιβάζει θεολογικά την κατάληξη του θνητού σώματος της Θεοτόκου με την υπέρλογη μετάσταση και ανάληψή του στους ουρανούς, ως τεκμηρίωση του θαύματος.
Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, αποτελούσε τεκμήριο της Κοίμησης της Θεοτόκου, κατά τον 5ο αιώνα, η ύπαρξη τάφου στη Γεθσημανή όπου εθεωρείτο από τους Χριστιανούς ο πρόσκαιρος Τάφος της Παναγίας. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ).
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ερμηνεύουν το υπέρλογο θαύμα, το γεγονός της μετάστασης του σώματος της Παναγίας, σαν δώρο του Υιού προς την Μητέρα. (ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ).
Ἐπίσης ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας εξηγεί πως και η Παναγία δεν μπορούσε να αποφύγει το θάνατο ως άνθρωπος και ως αποτέλεσμα της παράβασης των Πρωτοπλάστων. Το Σώμα της Παναγίας πρέπει να έχει την ανθρώπινη μοίρα, όμως αφού πεθάνει και ταφεί δεν υπόκεινται στη φθορά και συμμετέχει στο θαύμα της μετάστασής του και έτσι μετατίθεται σε απέραντους αιώνες αιώνων.
Πέρα από κάθε ιστορική απόδειξη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Μεταστάσεως και Αναλήψεώς Της στους ουρανούς, υπάρχουν τα άπειρα θαύματα της σωτηρίου, συνεχούς, παρουσίας Της σε εκατομμύρια ανθρώπους. Κι εμείς δικαίως τιμούμε και ευλογούμε και δοξάζουμε την Δέσποινα του κόσμου και Αειπάρθενον Μητέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Οι Άγιοι Μαρκιανός και Πουλχερία, Αυτοκρατορικό ζεύγος του Βυζαντίου, που αγιοποιήθηκε για τις υπηρεσίες που προσέφερε στη Χριστιανική Εκκλησία. Εορτάζουν στις 17 Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Χρόνια πολλά. Καλή Παναγιά