Η απασχόληση Ελλήνων στη Ναυτιλία Φθίνει .Επείγει η Ίδρυση Δημόσιας Σχολής Πληρωμάτων Ναυτιλίας

Εδώ και αρκετά χρόνια πολλοί άνθρωποι του χώρου της Ναυτιλίας εφοπλιστές, καθηγητές ναυτιλιακών σπουδών, επαγγελματίες του κλάδου, διακρίνουν την ανάγκη εκπαίδευσης νέων παιδιών από την Ελλάδα στα πλοία της χώρας μας, παρατηρώντας ότι ο αριθμός Ελλήνων που απασχολούνται στα Ελληνικά καράβια έχει μειωθεί σημαντικά. Οι άνθρωποι αυτοί είτε εμπράκτως, είτε με άρθρα τους στον τύπο, υποδεικνύουν την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός Δημόσιου Κολλεγίου που θα παρέχει στα Ελληνόπουλα μόρφωση και γνώσεις σχετικά με την Εμπορική Ναυτιλία.

Η «ναυτοσύνη» των Ελλήνων, κραταιά έως και τη δεκαετία του 70, ξεκίνησε να φθίνει με σταθερό ρυθμό τις δεκαετίες που ακολούθησαν, με αποτέλεσμα σήμερα στα περίπου 5.000 πλοία του ελληνόκτητου στόλου να απασχολούνται μόλις 14.000 Έλληνες ναυτικοί, έναντι 140.000 το ’70. Η μείωση αυτή έχει αντίκτυπο και στην ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών εταιριών, καθώς είναι κοινή γνώση η ικανότητα και η υπεροχή των Ελλήνων ναυτικών σε σχέση με συναδέλφους τους από άλλες χώρες, ικανότητα η οποία συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία των πλοίων και κατά συνέπεια στην μεγιστοποίηση των κερδών από την λειτουργία τους.

Σε συνέχεια και σε άμεση σχέση με τα προαναφερθέντα, στην οδό Ψαρών και τις κάθετες σε αυτήν οδούς Μπότσαρη και Σωκράτους, λίγα μέτρα μακριά από τον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου, υπάρχουν τέσσερεις πολυκατοικίες της δεκαετίας του 1920 έτοιμες να καταρρεύσουν. Η πρόταση μας αφορά τη δημιουργία μιας Δημόσιας Σχολής εκπαίδευσης ανώτερου και κατώτερου πληρώματος πλοίων στη θέση τους, η οποία, εκτός του ότι θα αναμορφώσει την περιοχή, θα δώσει τα κατάλληλα εφόδια και γνώσεις στα Ελληνόπουλα που θέλουν να απασχοληθούν στην Εμπορική Ναυτιλία. Η συγκεκριμένη περιοχή είναι ιδανική καθώς εξυπηρετείται από όλα τα μέσα συγκοινωνίας (υπόγεια και υπέργεια) ενώ βρίσκεται στην καρδιά της ναυτιλίας, στον Πειραιά, στα όρια με το Δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας, 100 μέτρα από το λιμάνι.

Στην προκειμένη περίπτωση συμβολή στο κόστος του έργου μπορεί να έχουν τόσο η κυβέρνηση, όσο και μεγάλο μέρος του εφοπλιστικού κόσμου.