Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Έρχεται ο Δεκέμβριος, ας τον υποδεχτούμε με χαρά!

δεκεμβρης1Όπου νάναι έρχεται ο Δεκέμβριος, ο καλός μας ο μήνας. Ο Δεκέμβρης είναι ο μήνας των γιορτών. Είναι η περίοδος που όλοι αισθάνονται την ανάγκη να αγαπήσουνε τον πλησίον τους και να αγαπηθούνε. Δεν υπάρχει μέρα που να μην υπάρχει κάποιος ονομαστός Άγιος, και έτσι το «Χρόνια Πολλά» δίνει και παίρνει. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που έχει καθιερωθεί σαν το «Καλημέρα», χωρίς να εξετάζεται τίποτα άλλο.

Ίσως να είναι και ο πιο αγαπημένος μήνας. Ο μήνας των δώρων, των μποναμάδων, των παιδιών και της οικογένειας. Αν πεις και για τα καλούδια, τα γλυκά ή τα φαγητά, αυτά δεν έχουν τέλος. Δίκαια λοιπόν τιμάται και με αγωνία τον περιμένουν όλοι.

Παλιότερα βέβαια ήταν και η σύζυγος που δε δούλευε και φρόντιζε να στολίζει το σπίτι περισσότερο, για να φαίνεται και η διαφορά από τους άλλους μήνες. Ήταν οι σόμπες που έκαιγαν στο φουλ και τα τζάκια που χάριζαν μια ατμόσφαιρα ονειρεμένη. Ήταν τα χριστουγεννιάτικα δένδρα, τα αγγελάκια στα τζάμια, τα κόκκινα τραπεζομάντιλα. Σήμερα που υπολογίζεται ότι έχουν ξεφτίσει τα πάντα και πως δεν υπάρχουν πολλά γνήσια στοιχεία των ηθών και των εθίμων ανέπαφα, γίνεται μια κάποια προσπάθεια να στολίζονται οι πόλεις από τους Δήμους και να διοργανώνονται δημόσιες, εορταστικές εκδηλώσεις ώστε να καλύπτεται ένα τμήμα από τον χαμένο παράδεισο των παλιότερων χρόνων.

Των εποχών δηλαδή που δεν υπήρχαν οι Ρεβεγιόν και οι μεγάλες δεξιώσεις στα κεντρικά ξενοδοχεία ή τα ονομαστά ξενυχτάδικα. Τότε που μαζευότανε όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι και προσπαθούσε με μια « πάρτα όλα » ή κάποια χιλιοπαιγμένη τράπουλα να περάσει όμορφα τις κρύες αλλά και ζεστές, βραδιές των εορτών του Δεκεμβρίου.

Τι δεν έχει να θυμηθεί κανείς από αυτούς τους Άγιους Δεκέμβρηδες που περνούν και ξαναπερνούν από τη ζωή μας, χωρίς ποτέ να τους βαριόμαστε. Είμαστε λαός της χαράς της διασκέδασης της όμορφης ζωής και της ανέμελης σκέψης. Βγαίνουμε, κόντρα στο κρύο, και αγναντεύουμε το φεγγάρι χωρίς να σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο. Και ένα βράδυ του Δεκέμβρη αξίζει πολλά άλλα βράδια.

Έχει κάτι το εξαιρετικό αυτός ο μήνας. Το κάτι άλλο που διαθέτει και είναι ορατό στον καθένα γιατί το ζει πραγματικά, είναι και τα Χριστούγεννα. Η κορυφαία δηλαδή γιορτή της Χριστιανοσύνης. Είναι τα κάλαντα που θα βγουν να ψάλλουν τα παιδιά, είναι το σμίξιμο των φωνών των αγγέλων που κατεβαίνουν στη γη για να δοξάσουν τον Κύριο. Είναι ακόμα και αυτοί οι Καλλικάντζαροι που φροντίζουν να έρχονται στον πάνω κόσμο με σκοπό να τον πλανέψουν και να τον πειράξουν.

Και τι δεν έχει αυτός ο μήνας τελικά; Τι μπορεί να του διαφεύγει ώστε να μας λείπει και να μας κάνει λυπημένους; Και χιόνια έχει και εκδρομές και όμορφες περιπλανήσεις προσφέρει. Είναι ο μήνας της αφθονίας των αισθημάτων και έτσι τον έβλεπε ανέκαθεν ο λαός.

Τα παιδιά σταματούν έγκαιρα το σχολείο και μέσα από τη σχόλη και τη παιχνίδι νοιώθουν να μη μεγαλώνουν ποτέ. Κάποια από αυτά φεύγουν και για τα χωριά των γονιών τους, για να κάνουν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, με τον Παππού και τη Γιαγιά.

Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται και η φωνή που Παπαδιαμάντη να μας θυμίζει τα ξεχασμένα εκκλησιαστικά τροπάρια και τα χαρούμενα έθιμα όλων αυτών «των καλών ημερών», όπως τις ονομάζει ο λαός μας. Και τι δε θα δίναμε να μπορούσαμε να γιορτάζουμε ξένοιαστα και ανέμελα! Πόσο ποιο όμορφη θα ήταν αλήθεια η ζωή των ανθρώπων αν απαλλασσότανε από τα πάθη!

Βέβαια φέτος όλα φαίνεται να έχουν ανατραπεί με τις καραντίνες, την απαγόρευση κυκλοφορίας και τον περιορισμό των συναντήσεων, ας είναι όμως περαστικά και εμείς θα ξαναβρούμε τον εαυτό μας και την φινέτσα μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *