Για τον Συρτούλη

Από του ωκεανού τον βυθό…

Του Συρτούλη τον καρδιακό παλμό…

Ακούω μια φωνή παραπονεμένη…

Για την υποδοχή την χαμένη…

Και η καρδιά μου χτυπά δυνατά…

Γιατί ήρθαν Χριστούγεννα πια…

Και πρέπει να γιορτάσει και αυτός…

Μην νιώθει στον ωκεανό του μοναχός…

Και αποφασίζω στην στιγμή…

Παρουσίαση θεαματική…

Γιατί Χριστούγεννα έρχονται παιδιά…

Και τα παραμύθια έχουν την πρωτιά…

Να δω τα μάτια του Συρτούλη γελαστά…

Όταν θα είναι στα χέρια τα παιδικά…

Και η δημιουργός του να χαρεί…

Σε πελάγη ευτυχίας να τον δει…

Νατάσσα Θάνου