Τσιγκάκια: Παλιό όμορφο παιχνίδι

Τα Τσιγκάκια ήταν ένα από τα πολύ αγαπημένα παιχνίδια, ήταν ένα παιχνίδι του χωματόδρομου και της αλάνας, που δεν ήθελε καθόλου έξοδα.

Χρειαζόντουσαν μόνο κάποια καπάκια από μπύρες, λεμονάδες, πορτοκαλάδες, γκαζόζες, μπύρες, ή ότι άλλο αναψυκτικό, κρασί ή μπύρα, είχε τσίγκινο πώμα, ένα πλακέ κομμάτι πέτρας, μάρμαρο ή πλακάκι, ένα ομαλό χωμάτινο χώρο, δρόμο, κήπο κλπ.

Πηγαίναμε πρώτα έξω από καφενεία και εστιατόρια και μαζεύαμε τα καπάκια (τσιγκάκια), στη συνέχεια προσπαθούσαμε να βρούμε πλακέ πέτρα της αρεσκείας μας, κάνα κομμάτι μάρμαρο η πλακάκι, εκείνα τα παλιά και χοντρά.

Πηγαίναμε στην αλάνα και άρχιζε το παιχνίδι. Κανονίζαμε κατά πρώτο από πόσα τσιγκάκια θα αρχίζαμε και αφού το συμφωνούσαμε, τα βάζαμε στην σειρά. Για παράδειγμα άμα ήμασταν τρεις και παίζαμε από 4, βάζαμε στην σειρά 12 τσιγκάκια.

Ορίζαμε και την απόσταση από την οποία θα στεκόμασταν, τραβάγαμε και μια γραμμή πίσω από ην οποία στεκόμασταν όρθιοι και μετά ένας ένας με την σειρά ρίχναμε τις πέτρες μας και σημαδεύαμε τα τσιγκάκια.

Το πρώτο τσιγάκι αριστερά ήταν το κεφάλι ή μπάζ, το δεύτερο παράμπαζο κλπ. Αν καταφέρναμε και κτυπούσαμε κάποια τσιγκάκια και ανοίγαμε τρύπα στην σειριά, όλα όσα ήταν αποκομμένα από το μπάζ τα παίρναμε. Όποιος κτύπαγε το μπαζ, τα έπαιρνε όλα.

Στην ουσία κάθε φορά που κάποιος έκοβε την σειρά και την μίκραινε, εμείς συμπληρώναμε κατά την απόφασή μας. από δύο, από τρια κλπ.