Ορθόδοξα Πνευματικά και Ωφέλιμα

Κάποτε, ο γνωστός συγγραφέας Φιόντορ Ντοστογιέφσκι εβγήκε για τον απογευματινό του περίπατο. Ενώ η ημέρα έφθανε στο σούρουπο, ένας ζητιάνος άπλωσε το χέρι του και ζήτησε βοήθεια από τον συγγραφέα.

Ο Ντοστογιέφσκι, ψάχνει τις τσέπες του να εύρει κανένα κέρμα, αλλά δεν βρίσκει τίποτα.

Ψάχνει να εύρει το ρολόϊ του γιά να το προσφέρει, αλλά και εκείνο το είχε ξεχασμένο στο σπίτι του. Ο μεγάλος αυτός συγγραφέας κοκκίνισε στο πρόσωπο και πάνω στην αμηχανία του, έσκυψε, φίλησε το χέρι του ζητιάνου και ψιθύρισε:

«Συγχώρα με, καλέ μου άνθρωπε, αυτή τη στιγμή δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω»

Και ο γέρο ζητιάνος του απαντά

«Ευχαριστώ πολύ! Το πήρα αυτό που ήθελα! Αυτό που μου έδωσες δεν μπορούσα να το εύρω αλλού. Το νόμισμα της καλοσύνης σπάνια το βρίσκω!»