ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΙ
«Φαιδρά και επίφωτος ανέτειλεν σήμερον, η μνήμη των Αναργύρων Χριστού… Δεύτε ουν φιλέορτοι πιστώς πανηγυρίσομεν… των ιαμάτων τα χαρίσματα…» (Δοξαστικόν εορτής).
Με την ονομασίαν αυτή φέρονται ομάδες ιατρών, οι οποίοι προσέφερον τας υπηρεσίας των αφιλοκερδώς εις τους ασθενείς.
Την 1ην Ιουλίου εορτάζομεν τους Αγίους Αναργύρους, Κοσμά και Δαμιανόν. Ονομάσθησαν Ανάργυροι, διότι δεν έπαιρναν χρήματα, δηλ. αργύρια, ακολουθώντας την ευαγγελικήν ρήσιν «δωρεάν λάβετε, δωρεάν δότε» προς δόξαν Θεού.
Κατήγοντο από την Ρώμην και έζησαν στα χρόνια των αυτοκρατόρων Καρίνου και Νουμεριανού.
Ήταν αδέλφια, εσπούδασαν την ιατρικήν επιστήμην και είχαν γαλουχηθεί με τα νάματα της Χριστιανικής πίστεως. Το επάγγελμα του ιατρού το ασκούσαν ως λειτούργημα, ως διακόνημα και εθεράπευαν, όχι μόνον ανθρώπους, αλλά και ζώα.
Ο Κύριος επιβράβευσεν την ανιδιοτέλειάν τους και την πίστιν τους με το χάρισμα της θαυματουργίας, εκεί όπου η επιστήμη δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει ανίατες ασθένειες.
Όταν οι ασθενείς εθεραπεύοντο, οι Άγιοι ζητούσαν ως αμοιβήν την πίστιν τους στον Χριστόν. Όταν εθεράπευαν εύπορον και τους έδινε χρήματα, δεν τα έπαιρναν και του έλεγαν να τα δώσει στους πτωχούς.
Αυτό είχεν σαν αποτέλεσμα να φουντώσει ο φθόνος και το μίσος των άλλων ιατρών, οι οποίοι θέλησαν να τους τιμωρήσουν.
Κάποιοι Ρωμαίοι τους κατήγγειλαν στον Αυτοκράτορα Καρίνο, ότι εθεράπευαν με μαγικόν τρόπον και αμέσως αυτός διέταξεν να τους συλλάβουν. Αυτοί όμως, όταν το έμαθαν, παραδόθηκαν μόνοι τους. Ο Αυτοκράτορας, ενώ προσπαθούσε με δελεαστικά μέσα, να τους κάνει να αρνηθούν την πίστιν τους, ξαφνικά το πρόσωπόν του γύρισεν, με αποτέλεσμα να βλέπει την ράχη του. Οι Άγιοι προσευχήθηκαν και ο Αυτοκράτορας όχι μόνον εθεραπεύτηκε, αλλά επίστεψεν και αυτός στον αληθινόν Θεόν, τους δε Αγίους δεν τους ετιμώρησεν, αλλά τους άφησεν αμέσως ελευθέρους.
Ο Συναξαριστής επίσης, αναφέρει ότι εκείνος, που ήταν πολύ ζηλόφθονος, ήταν ο ίδιος ο ιατρός, που τους είχεν διδάξει την ιατρικήν επιστήμην. Μίαν ημέραν τους παραπλάνησεν και τους πήγε σε κάποιο βουνό, δήθεν να μαζέψουν βότανα. Εκεί τους ελιθοβόλησεν και οι δύο ευρήκαν τραγικόν θάνατον.
Εις την επίγειον ζωήν τους, έφεραν εις πέρας έργον θεάρεστον, αφού η καρδιά τους εκοσμείτο με αρετές και μάλιστα με την αρετήν της αγάπης. Είχαν αποκτήσει τόσην φήμην, που προσήρχοντο άνθρωποι απ΄ όλην την οικουμένην και εθεραπεύοντο «ψυχή τε και σώματι» συμφώνως με την Ευαγγελικήν ρήσιν (Ματθ. ια΄ 28). «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς».
Οι Άγιοι έμειναν σε όλον τους τον βίον, πιστοί στους νόμους των Γραφών και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τους επιβραβεύει, αλλά συμβουλεύει και εμάς, για την αξίαν των θείων λόγων και λέγει: Τα σοφά λόγια των Γραφών είναι μεγάλη προφύλαξις από την αμαρτίαν, ενώ η άγνοια αυτών είναι μέγας κρημνός και λάκκος βαθύς. Μεγάλη προδοσία σωτηρίας, να μην γνωρίζομε τους θείους νόμους, Αυτά εγέννησαν τον διεφθαρμένον βίον. Αδύνατον είναι να μην ωφελείται καθένας από συχνή, προσεκτικήν ανάγνωσιν».
Και πραγματικά ο λόγος του σοφού βασιλέως Σολομώντος, που θα αναγνωσθεί την ημέραν της εορτής, επιβεβαιώνεται στις ιερές μορφές των εορταζομένων Αγίων. «Σοφία Σολομώντος (Κεφ.5,15-23 και 6,1-3)», γράφει: «Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι και εν Κυρίω ο μισθός αυτών και φροντίς αυτών παρά Υψίστω. Διά τούτο λήψονται της ευπρεπείας και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου…».
Όταν δηλ. κάποιος είναι δίκαιος, τον προστατεύει το προστατευτικόν χέρι του Θεού και δεν επιτρέπει να τον εγγίσει βάσανος. Αν όμως οι πιστοί ταλαιπωρηθούν και βασανιστούν στην παρούσαν ζωήν, οι αμοιβές και τα βραβεία, που θα λάβουν στην αιώνιον ζωήν θα είναι πολύ μεγάλες. Έτσι και οι ψυχές των Αγίων Αναργύρων, με τα έργα τους, ανέβηκαν σε τόπους φωταυγείς, σε σκηνώματα ουράνια και έλαβον αμάραντα στεφάνια.
Ο ιερός Υμνογράφος για την πλουσιοπάροχη αυτήν θαυματουργίαν γράφει: «Αγάλλεται ο χορός των Αγίων εις αιώνας, βασιλείαν γαρ ουρανών εκληρονόμησαν, Γη τα λείψανα αυτών δεξαμένη ευωδίαν διέπνευσεν…». (στιχηρόν ιδιόμελον λιτής). Και σε άλλο στιχηρόν συνεχίζει: «Η πηγή των ιαμάτων, (Βηθεσδά, γνωστή από την θεραπείαν του Παραλυτικού), έναν και μόνον εθεράπευε το έτος, η σκηνή των Αναργύρων, άπαν το πλήθος των νοσούντων θεραπεύει».
Αγαπητοί μου Αναγνώστες, θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού, τι προσφορά, τι αγάπη, έδειξαν στον άνθρωπον οι Άγιοι Ανάργυροι. Ας τους δοξάσομεν και ημείς ψάλλοντας το Απολυτίκιον, που θα ακουστεί την ημέραν αυτήν σε όλους τους ορθόδοξους Ναούς: «Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν».
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Mαρία Τσακανίκα