Το παραμυθάκι της Φωνής
Οι αντιθέσεις
”Σα να πίνει νερό ένα πρόβατο και να ’χει πάνω ζωγραφισμένο ένα λύκο” έλεγε ο σοφός παππούς στο παλιό σχολείο που ’γινε μουσείο.
”Να βλέπεις τον ήλιο να δύει στην ανατολή ή να είσαι απελπισμένος ενώ ελπίζεις” του ανταπάντησε η φίλη μου
”Πάρε νερό από το ξηρό ποτάμι ή κάνε κύκλους στο τρίγωνο” έλεγε η κυρία Τ.
”Να έχεις σάκχαρο και να δουλεύεις σε εργαστήριο ζαχαροπλαστικής ή να είσαι άθεος σε μοναστήρι” συμπλήρωσε κι ο κύριος Γιάννης.
”Να μείνεις σε κάμπινγκ χωρίς σκηνή ή σε πεδίο βολής να ρίχνουν μήλα” είπε η κυρία Μαρία.
”Να είσαι μονάρχης σε δημοκρατία ή να σε κλωτσήσει το άλογο σου στον ιππόδρομο” έλεγε κι ένας άλλος παππούς.
”Να βρεις βατόμουρα στην πεδιάδα ή να βγάζει ξύδι το αμπέλι σου” συμπλήρωσε κι η φίλη μου.
”Να θέλεις να μιλήσεις και να μην μπορείς” είπα κι εγώ αφού κατάλαβα πόσο πολύ μακριά θα πήγαιναν οι αντιθέσεις.
Ο καθένας σκέφτεται αυτά που τον πονούν και τον αγγίζουν.
Όμως είμαι στη Μουσουνίτσα και ξέρω πως είναι η φύση τον Νοέμβρη και χαίρομαι που όλες οι αντιθέσεις υπάρχουν για να μαθαίνουμε πόσο όμορφη είναι η ζωή γύρω μας.
Ζωή Μπούζα