ΖΖΕΝΙΑ

Χρόνια Πολλά

Με τα φώτα λερωμένα και θολά

τριγυρνάει στον Περαία το Γιαννάκη

κρεμασμένη κι η φωτό απ’ τα λαιμά

ψάχνει νάβρει «Στη ΦΩΝΗ» κάνα «λαβράκι.

 

Όλη μέρα περπατάει και τον κόσμο χαιρετάει

και πολλοί τον αγαπάνε

πιο πολλοί όμως χρωστάνε.

 

Κι ο Γιαννάκης τους αφήνει

μια καρδιά όλο χρυσάφι

τους λυπάται όλους γύρω

και θα πλένεται στην «σκάφη».

 

Μία συμβουλή του δίνω

μ’ όλη την αγάπη που ’χω

να μας πάει και στην Τήνο

για ν’ αγιάσουμε το ρούχο.

 

Και να φύγει ο ιός

και να έρθει η θυγατέρα

ν’ ανασάνουμε απ’ τη μάσκα

διεθνώς κι απ’ τη χολέρα.

 

Με αγάπη

Στον Γιάννη Κανατσέλη

να ’ναι η ζωή του

σαν το θυμαρίσιο μέλι

ΖΖΕΝΙΑ