Οι Μικρασιάτες στην Επανάσταση του 1821 Στο «Ενορία εν δράσει»:
Συνεχίστηκε την Καθαρά Δευτέρα 7 Μαρτίου, με την 5η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά παρουσιάσεων, με γενικό τίτλο «Η ιστορία της Μικράς Ασίας», που πραγματοποιείται κάθε Δευτέρα, στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η συνάντηση είχε θέμα «Τουρκοκρατία – Η δύναμη των Μικρασιατών και η συμμετοχή τους στην Επανάσταση του 1821». Τη σειρά επιμελείται η Αρχοντία Παπαδοπούλου, Ιστορικός, Φιλόλογος, Πρόεδρος της Ενώσεως Μαγνησίας Μικράς Ασίας.
Το Σεμινάριο είναι ανοιχτό σε όλους και η παρακολούθηση του γίνεται μόνο διαδικτυακά, μέσα από το κανάλι του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» στο YouTube.
Ο 19ος αιώνας είναι σημαντικότατος για τα ευρωπαϊκά πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Η Ευρώπη απαρτίζονταν από πολυεθνικά απολυταρχικά κράτη, που είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά με την οθωμανική αυτοκρατορία, που ήταν κι αυτή ένα μεγάλο πολυεθνικό κράτος. Όμως βρίσκονταν απέναντι της και προσπαθούσαν να υπάρχει μία λυκοφιλία, για να απομυζούν από τον σουλτάνο, τα οικονομικά προνόμια που ήθελαν για τα δικά τους κράτη.
Τον αιώνα αυτόν, παρατηρείται η αφύπνιση της εθνικής συνείδησης των λαών που καταπιέζονταν από τα μεγάλα αυτά κράτη και να αντιλαμβάνονται ότι κάθε λαός έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Το 1815, οι δυνάμεις Αγγλία, Ρωσία, Αυστρία, Πρωσία και Γαλλία, δημιουργούν την Ιερά Συμμαχία, που έστελνε δικά της συμμαχικά στρατεύματα, για να καταστείλουν τις διάφορες κοινωνικές επαναστάσεις και αναταραχές που ήταν σε εξέλιξη.
Στον μικρασιατικό χώρο, κάτω από το πέλμα του φοβερού δυνάστη, οι Έλληνες προσπαθούν να ξεπεράσουν τα πνευματικά και εκπαιδευτικά όρια της εποχής, και να πρωτοτυπήσουν με την ίδρυση μεγάλων σχολείων και σχολών, σε ολόκληρη την Μικρά Ασία. Τα σχολεία ιδρύθηκαν με την συναίνεση και συμπαράσταση της Εκκλησίας, από πλούσιους έμπορους και αστούς, που τα εξόπλισαν με τα, τελευταίου τύπου, εποπτικά μέσα και όργανα.
Εκτός από τα εκπαιδευτήρια, έχουμε και μία άλλη τομή στην τουρκοκρατία, που είναι τα τυπογραφεία και οι βιβλιοθήκες, από έναν υποτελή λαό, που τα τολμούσε μέσα στην καρδιά της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Και αυτό καταδεικνύει, μαζί με τα σχολεία, ότι οι Έλληνες προετοίμαζαν τα παιδιά τους και τους νέους, για να γίνουν ελεύθεροι και φιλελεύθεροι πολίτες.
Εν πολλοίς, η επανάσταση του 1821, προετοιμάστηκε στην Μικρά Ασία και η Φιλική Εταιρεία, είχε πολλά μέλη που δρούσαν σε αυτήν, όπως στον Πόντο, στην Πισιδία, την Καππαδοκία και αλλού. Γιατί υπήρχε ισχυρό οικονομικό υπόβαθρο, ακμαία πνευματική ζωή, και ήταν ασίγαστη η επιθυμία για εθνική απελευθέρωση. Ο Πόντιος Αλέξανδρος Υψηλάντης άνοιξε την αυλαία της επανάστασης και ο αδερφός του Δημήτριος θα την κλείσει το 1829, με την τελευταία μάχη του αγώνα, στην Πέτρα Βοιωτίας.
Όταν άρχισε η επανάσταση στην Πελοπόννησο, άρχισαν και τα φοβερότατα αντίποινα, στους μικρασιατικούς ανυπεράσπιστους πληθυσμούς. Απαγχονίζεται ο Εθνάρχης Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’, ρημάχτηκε όλη η βασιλεύουσα, σφαγιάστηκαν χιλιάδες άνθρωποι, καταστράφηκαν ναοί, σπίτια, σχολεία, καταστήματα. Συνελήφθησαν και σφαγιάστηκαν Επίσκοποι, Ιερείς, Μοναχοί, Διδάσκαλοι και όποιος ήταν Έλληνας, πλούσιος ή φτωχός, ακόμα και διερχόμενοι Έλληνες έμποροι από την Κωνσταντινούπολη.
Οι Τούρκοι, κάθε φορά που υπήρχε μία επιτυχία της ελληνικής επανάστασης, έκαναν αντίποινα και σε μία πόλη της μικρασιατικής περιοχής, οδηγώντας τους Μικρασιάτες στην επαναστατημένη Ελλάδα.