Ο Πατερικός λόγος του Μεγάλου Βασιλείου στο «Ενορία εν δράσει»
Συνεχίστηκε την Τετάρτη 9 Μαρτίου, με την 5η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά παρουσιάσεων με γενικό τίτλο «Πατερικός λόγος», που πραγματοποιείται κάθε Τετάρτη, στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η συνάντηση ήταν αφιερωμένη στον Μέγα Βασίλειο. Τη σειρά επιμελείται ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Ψωίνος, Θεολόγος, Ιεροκήρυκας.
Το Σεμινάριο είναι ανοιχτό σε όλους και η παρακολούθηση του γίνεται μόνο διαδικτυακά, μέσα από το κανάλι του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» στο YouTube.
Ο Μ. Βασίλειος ανήκει στα ρηξικέλευθα πνεύματα της ιστορίας και θεμελίωσε την θεολογία που ανέπτυξαν οι Καππαδόκες Πατέρες της Εκκλησίας, και που αποτελούσε συνέχεια της θεολογίας του Μ. Αθανασίου.
Τη δράση του στην Εκκλησία και την θεολογία, ο Μ. Βασίλειος την εγκαινίασε, όταν άρχισε να οδεύει προς το τέλος του, ο Μ. Αθανάσιος, και έχουμε μεταφορά του κέντρου της θεολογίας από την Αλεξάνδρεια στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, όπου ήταν στραμμένο το βλέμμα ολόκληρου του χριστιανισμού, από το 370 μ.Χ.
Υπήρξε φυσιογνωμία πολυτάλαντη, απέβη ο πιο διακεκριμένος ρήτορας της εποχής του, με παντοδαπή μόρφωση. Κατείχε στέρεη φιλοσοφική παιδεία και θαυμαστά οργανωτικά προσόντα. Πειθαρχημένος, με βαθιά αίσθηση του μέτρου, πάρα πολύ ευαίσθητος, κοινωνικός και παράλληλα ασκητικός και πάντοτε έτοιμος να θυσιαστεί για την αλήθεια. Τον διέκρινε και τον διακατείχε η αυστηρότητα και η ευελιξία με διάκριση.
Γεννήθηκε το 329 στην Καισάρεια και όλη η οικογένεια του είναι άγιοι της Εκκλησίας. Προόδευσε στη γνώση και τις επιστήμες, αλλά ταυτόχρονα φρόντισε να καλλιεργήσει και τον εσωτερικό του κόσμο. Υπήρξε καρδιακός φίλος με τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και έμεινε παροιμιώδης η φιλία τους.
Ο Μ. Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα κι επιστρέφοντας διαπίστωσε ότι ολόκληρη η οικογένεια του, ζούσαν ασκητικά, σαν να είναι μοναχοί. Παρακινήθηκε και διδάχθηκε από αυτό το παράδειγμα και πήγε σε ονομαστούς τόπους ασκήσεως, όπου μαθήτευσε δίπλα σε μεγάλους ασκητές και έμαθε την ασκητική ζωή, ενώ έπειτα μόνασε με τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο.
Ένας από τους παράγοντες που προσανατόλισαν την σκέψη και την δράση του, ήταν καταρχήν το οικογενειακό του περιβάλλον, μέσα στο οποίο μυήθηκε στην παράδοση της Εκκλησίας. Στην παράδοση της γιαγιάς του, Μακρίνας, πρέπει κανείς να αναζητήσει την αγάπη και τον σεβασμό του σε πολλούς εκκλησιαστικούς συγγραφείς.
Αγάπησε με πάθος την ελληνική παιδεία και της δόθηκε τόσο πολύ, ώστε την σπούδασε σε βάθος. Τον σαγήνευσαν οι Έλληνες ποιητές, οι τραγικοί και οι φιλόσοφοι. Σπούδασε ακόμη αστρονομία, μαθηματικά και ιατρική.
Είναι χαρακτηριστικό το έργο του, με πιο γνωστό την «Βασιλειάδα», ή αλλιώς «Πολιτεία του ελέους», που δημιούργησε έξω από την Καισάρεια. Πρόκειται για ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα με νοσοκομεία, γηροκομεία και άλλα ιδρυματικού τύπου και χαρακτήρα, οικήματα. Ο Μ. Βασίλειος βοηθούσε πολύ τους φτωχούς, τους ενδεείς, τους πονεμένους και όσους είχαν ανάγκη.
Ανέπτυξε και την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας και προσπάθησε να δώσει στους μοναχούς, πληρέστερες ακολουθίες για την καθημερινή τους προσευχή, οργάνωσε καλύτερα τις ακολουθίες του Όρθρου και των Ωρών και τις εμπλούτισε, και θεωρείται συγγραφέας της θείας Λειτουργίας που τελείται δέκα φορές τον χρόνο. Έγραψε ακόμη ερμηνευτικά έργα, ομιλίες στην Εξαήμερο, τους Ψαλμούς, δογματικά. ασκητικά, επιστολές.