Κανατσέλης Γιάννης Ποίημα “Πλανεμένος αλήτης”

Πλανεμένος αλήτης

 

Ναι εγώ είμαι,

ένας μικρός

ξέφραγος τύπος,

ένας απλός,

ταπεινός αλήτης.

Πλανιέμαι μόνος,

χωρίς σκοπό,

καλπάζω, αλλά,

με συγκρατούν

τα γκέμια,

με δυσκολεύουν

να δραπετεύσω,

μου στερούν

το οξυγόνο.

Δεν φταίει

κανένας

που ξέφυγα

και χύμα δρόμο

ακολούθησα.

Μια χαραμάδα

βρήκα ανοιχτή

και βγήκα.

Στάθηκε αδύνατο,

να γυρίσω πίσω.

Σ’ ένα δρόμο

χωρίς σκοπό

ή επιστροφή

πλανιέμαι.

 

Γιάννης Κανατσέλης