Το παραμυθάκι της Φωνής
Ζήσε τα όνειρά σου
Έχουν τα όνειρα αρώματα που λες ,θα γίνω κλέφτης να τους κλέβω μυρωδιές…
«Ποιος άπλωσε τα χέρια του, να πιάσει τα όνειρά του;» ψιθύρισε ο παππούς στην πλατεία της Μουσουνίτσας
«Κάνε τη ζωή σου ένα όνειρο και το όνειρό σου πραγματικότητα» έλεγε μια φίλη μας.
«Μα τι είναι όνειρο;» ρώτησε ένα παιδί
«Όσο πιο μικρό το κεφάλι, τόσο μεγαλύτερο το όνειρο» είπε μια γιαγιά χαμογελώντας.
«Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις» ακούστηκε κι η φωνή μιας κυρίας μέσα από το μαγαζί.
«Τα όνειρα δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Αν θες τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, μην κοιμάσαι». είπε και η νονά της κοιτάζοντάς την στα μάτια.
«Σκέψου, πίστεψε κάνε όνειρα και τόλμησε. Πρόσεχε όμως με τι ποτίζεις τα όνειρά σου. Αν τα ποτίσεις με ανησυχία και φόβο θα παράγεις αγριόχορτα που πνίγουν τη ζωή σου. Αν τα ποτίσεις με αισιοδοξία και λύσεις θα καλλιεργήσεις την επιτυχία. Να είσαι πάντα σε επιφυλακή με τους τρόπους, για να μετατρέψεις ένα πρόβλημα σε ευκαιρία επιτυχίας» είπε και η φοιτήτρια ψυχολογίας που μας επισκέφτηκε αυτές τις μέρες.
«Και όταν πρέπει ν’ αναβάλεις ένα όνειρο;» ρώτησε το κορίτσι συνεσταλμένα.
«Δεν πειράζει Όλα είναι μέσα στη ζωή. Μεγαλώνοντας μεγαλώνεις τ’ όνειρο και βάζεις μέσα όλο τον κόσμο. Και κρύβεις τις λέξεις μες στο άρωμα του ονείρου. Ένα μικρό αεράκι φυσά και παίρνεις θάρρος να σπρώξεις τ’ όνειρό σου! Δεν αφήνεις τ’ όνειρο στο δρόμο, γιατί ξέρεις πως είναι πιο δυνατό κι από χιλιάδες πραγματικότητες!» απάντησε γλυκά ο σοφός παππούς.
Ζωή Μπούζα