Εορτή Παναγίας Βηματάρισσας. Στην Ευαγγελίστρια Πειραιά
Με την θεία Λειτουργία του Αποστόλου Μάρκου, κορυφώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις για την τίμηση της Παναγίας Βηματάρισσας στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς
Τον Χριστό δεν τον μαθαίνεις διαβάζοντας ένα βιβλίο, αλλά δια της σχέσεως μαζί Του, της προσωπικής εμπειρίας και κοινωνίας μαζί Του. Τον βιώνουμε, Τον αναπνέουμε, Τον τρώμε και Τον πίνουμε, γίνεται Εκείνος ο εαυτός μας κι εμείς ο δικός Του.
Στην αρχαιοπρεπή θεία Λειτουργία του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, που τελέστηκε με την δέουσα εκκλησιαστική τάξη και μέσα στο αναστάσιμο κλίμα, την Κυριακή του Θωμά, 1 Μαΐου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Μητροπολίτης Πειραιά κ. Σεραφείμ.
Ο κ. Σεραφείμ στον λόγο του, αναφέρθηκε καταρχήν με ιδιαίτερη συγκίνηση, στο θαύμα της εμφανίσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό, που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια της αγρυπνίας του Ευαγγελισμού Της, το έτος 1929.
Ιδιαίτερα τόνισε πως «ευρισκόμενοι μέσα στην πασχάλιο χαρμόσυνη περίοδο, δοξάζουμε τον εν Τριάδι Πανάγιον Θεόν, για την μεγάλη αυτή ευλογία, να τελούμε την θεία λατρεία μας, εις αυτόν τον Παναγιοσκέπαστο Ναό, εις τον οποίον η Υπεραγία Θεοτόκος, ηυδόκησε να εμφανιστεί σωματικώς δις και να απλώσει το ιερό Της μαφόριο, την σκέπη και ευλογία Της, επί τον αγρυπνούντα, εις τιμήν και μνήμην του Ευαγγελισμού Της, πιστόν Ορθόδοξον λαόν».
Εορτάσαμε το Πάσχα, συνέχισε ο κ. Σεραφείμ, το αιώνιο πέρασμα της ανθρωπότητας, δια του Υιού του Θεού, του ενσαρκωθέντος Θεού Λόγου, στην όντως βασιλεία, από την φθορά και τον θάνατο, στην ζωή και το φως. Και σήμερα εορτάζουμε το Αντίπασχα, όπως Αντίπασχα είναι κάθε Κυριακή στην Εκκλησία μας, όπου τιμούμε το γεγονός της Αναστάσεως. Τιμούμε δηλαδή το γεγονός ότι ο Χριστός μας απάλλαξε τελειωτικά και αμετάκλητα, από τον θάνατο.
Αλλά η αλήθεια, όπως τόνισε ο Σεβασμιώτατος, δεν είναι ιδέα, λόγια, διανοητική προσέγγιση, αλλά είναι Πρόσωπο, Υπόσταση, είναι ο Χριστός. «Και τον Χριστό δεν τον μαθαίνεις διαβάζοντας ένα βιβλίο, αλλά δια της σχέσεως μαζί Του, της προσωπικής εμπειρίας και κοινωνίας μαζί Του. Που προϋποθέτει βέβαια την κάθαρση από τα πάθη. Δεν έχουμε ανάγκη νοησιαρχικής, ακαδημαϊκής γνώσεως, για να γνωρίσουμε την αλήθεια, για να βεβαιώσουμε την Ανάσταση. Γιατί καλούμεθα αυτό, να είναι πείρα της ζωής μας, τον Θεό Τον βιώνουμε, Τον αναπνέουμε, Τον τρώμε και Τον πίνουμε, γίνεται Εκείνος ο εαυτός μας κι εμείς ο δικός Του.»