Κανατσέλης Γιάννης

Λεύτερος

Νερό στ’ αυλάκι

δεν θέλω να γίνω.

Λεύτερος πόθησα

για πάντα να μείνω.

 

Γάργαρα να τρέχω

να ποτίζω βουνά.

Χαράδρες να διασχίζω

με πορεία το πουθενά.

 

Να δροσίζω τσακάλια,

λύκους και αετούς.

Σε γκρεμούς να πέφτω

να βγάζω αφρούς.

 

Του δάσους τα ζώα

να με προσέχουν.

Να ζούνε κοντά μου

αφέντη να μ’ έχουν.

 

Ονειρεμένη να είναι

η ζωή όλων σιμά μου.

Να μακαρίζεται

η καθάρια θωριά μου.

 

Παντού να σκορπίζω

ομορφιά, ευτυχία.

Γύρω ν’ απλώνεται

μυστική ησυχία.

 

Τότε το είναι μου

θα το νιώσω να ζει.

Τότε θα ξεφύγω

απ’ τη ζωή την πεζή.

 

Μακάρι όλα να έλθουν

όπως τα ’χω στο μυαλό.

Ίσως τότε να φτάσω

στον μεγάλο γιαλό.

 

Γιάννης Κανατσέλης