Η ΕΠΙΦΟΙΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Η Πεντηκοστή είναι μεγάλη Δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης και τελείται με λαμπρότητα, διότι θεολογικά είναι η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας. Τελείται εις ανάμνησιν της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους, που ανέδειξενν τους πτωχούς και αμόρφωτους αλιείς, εις πάνσοφους Αποστόλους. Είναι η αποκορύφωσις της πασχαλινής περιόδου, αλλά και όλου του κινητού λειτουργικού κύκλου, διότι με την κάθοδον του Αγίου Πνεύματος και την ίδρυσιν της Εκκλησίας, εκπληρώνονται τα λόγια του Σωτήρα Χριστού και η επίγεια δράσις Του.
Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες, για τον τρόπον, με τον οποίον οι Χριστιανοί, των πρώτων αιώνων, εόρταζαν την Πεντηκοστήν, η οποία σύμφωνα με το όνομά της, εορταζόταν πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα..
Στα Ευαγγέλια εξιστορείται η ζωή, ο θάνατος και η Ανάστασις του Κυρίου, ενώ το γεγονός της Πεντηκοστής και η ίδρυσις της Εκκλησίας αναφέρεται μόνον εις τας Πράξεις των Αποστόλων.(κεφ. Β΄1-4). Όταν ο Χριστός ανεστήθη, παρήγγειλε στους μαθητάς Του, να μην φύγουν από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένουν την υπόσχεσιν, που τους είχεν δώσει. Ότι, ενώ ο Ιησούς εβάπτιζεν με νερό, αυτοί θα βαπτίζουν με Πνεύμα Άγιον.
Δέκα ημέρες μετά την Ανάληψιν του Κυρίου και πενήντα ημέρες μετά την Ανάστασίν Του, έγινεν η επιφοίτησις του Αγίου Πνεύματος, με την μορφήν πυρίνων γλωσσών. Οι Απόστολοι στο διάστημα αυτό συμπλήρωσαν με θαυμαστό τρόπο, την κενή θέσιν του Ιούδα την πήρε ο Ματθίας. Συγκεντρωμένοι όλοι, στο ίδιο μέρος, σαν μία ψυχή, προσεύχονταν. ΄Ηταν η ώρα ενάτη πρωινή όταν ξαφνικά ακούστηκε μια βοή από τον ουρανόν, σαν βοή σφοδρού ανέμου και είδαν δώδεκα πύρινες γλώσσες να κατεβαίνουν από τον ουρανό και κάθε μία να στέκεται στο κεφάλι εκάστου Αποστόλου. Το ουράνιον αυτό φως, εγέμισεν τις καρδιές όλων και άρχισαν να ομιλούν ξένες γλώσσες, θείους, ουράνιους και θεοπνεύστους λόγους. Ο Απόστολος Πέτρος, βλέποντας το πλήθος, άρχιζε να κηρύττει, ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος ήταν ο Μεσσίας, που περίμεναν και αυτοί Τον σταύρωσαν. Ανεστήθη όμως εκ νεκρών και όλο το συγκεντρωμένο πλήθος, επίστεψε και εβαπτίστηκαν την ημέραν εκείνη, τρεις χιλιάδες.
Στο δοξαστικόν των Αίνων της Πεντηκοστής, στο α΄μέρος του Τροπαρίου ο Υμνογράφος διατυπώνει τα χαρακτηριστικά του Αγίου Πνεύματος: «Βασιλεύ, Ουράνιε Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός». Συνεχίζομε το β΄μέρος «ελθέ και σκήνωσον ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ τας ψυχάς ημών», παρακαλεί το Άγιον Πνεύμα να κατασκηνώσει εντός μας, γιατί είναι η πηγή και διδάσκαλος της Αληθείας και να σώσει τις ψυχές μας.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγει ότι το Άγιον Πνεύμα ενεφανίσθην με μορφή πυρίνων γλωσσών, για να δείξει ότι αφενός, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα είναι ομοούσιοι, αφετέρου ότι το κήρυγμα των Αποστόλων είναι φωτιά, που φωτίζει, αυτούς που πιστεύουν και φωτιά που καίει, για τους απίστους. Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η πίστις, η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η πραότητα, η ταπείνωσις.
Την ημέρα εκείνη εορταζόταν και η εβραϊκή Πεντηκοστή, εις ανάμνησιν της ημέρας, που έλαβε ο Μωυσής τις δέκα εντολές στο όρος Σινά, από τον Θεόν.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ήθελαν να ξεχωρίσουν τις δύο εορτές, γι΄αυτό την επόμενην της Πεντηκοστής, εορτάζεται το Πανάγιον Πνεύμα, που φωτίζει τους Αποστόλους και δυναμώνει το έργο τους.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία επιτρέπει την απεικόνισιν του Αγίου Πνεύματος σε δύο περιπτώσεις. Ως περιστερά την ημέραν των Θεοφανείων και ως πύρινη γλώσσα στην απεικόνισιν της Πεντηκοστής.
Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ας παρακαλέσομεν το Πανάγιον Πνεύμα να κατασκηνώσει στις καρδίες, να μας καθαρίσει από τις αμαρτίες και να σώσει τας ψυχάς ημών. Ας ικετεύσομεν και τον Κύριον, άφθορε, αόρατε, ανεξίκακε, αθάνατε, σήμερα, που εορτάζομε την μεγάλην εορτήν της Πεντηκοστής, άκουσε τις δεήσεις μας. Ζύγισε τις αμαρτίες μας με το μέτρο της ευσπλαχνίας Σου και απάλλαξέ μας από τα αμαρτήματά μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΥΑΡΕΣΤΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Μαρία Τσακανίκα