Εξαιρετικό το ποίημα «Γιορτάζεις» Του Γιάννη Κανατσέλη

Καταπληκτικοί στίχοι. Ποιος άνεμος άραγε πήρε και έσβησε μακριά, τα όνειρα μου; Πολλές φορές, κοιτάζω την θάλασσα, μέχρι το βάθος του ορίζοντα και σκέφτομαι με ποια, δύναμη και με πόσο κουράγιο θα, μπορέσω να σύρω τόσο μακρυά, τα βήματά μου να φτάσω έστω και νοερά ν’ αγγίξω το όνειρο.

Για άλλη μια φορά οι λέξεις του ποιήματός σας «Γιορτάζεις» χαρακτηρίζουν την ευαισθησία του ποιητή και κατ’ επέκταση την καρδιά αυτών που το διαβάζουν.

Γιατί άραγε κ. Γιάννη, αυτά που γράφετε χαρακτηρίζουν τόσο πολύ τον πόνο της καρδιάς μου και εξωτερικεύουν όλες τις σκέψεις νοσταλγίας που τρέχουν στο μυαλό μου σ’ αυτούς που αγαπώ και είμαι τόσο μακριά από κοντά τους;

Πόπη Χριστοδουλάκη