ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Η ΜΑΝΗ και «Η ΓΗ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ»
Πολλά είναι αυτά που απασχολούν τους Μανιάτες εξ’ αιτίας της γνωστής τηλεοπτικής σειράς «Η ΓΗ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ». Διχάζονται οι γνώμες, θα λέγαμε, σε υλικές και πνευματικές. Οι μεν πρώτοι μιλούν για μεγάλο οικονομικό όφελος λόγω αύξησης του τουρισμού, οι δε δεύτεροι ισχυρίζονται πως η ταινία αυτή είναι όνειδος για τα αληθινά πολιτιστικά και ιστορικά στοιχεία της Μάνης. Τι συμβαίνει όμως;
Οι υλικά σκεπτόμενοι υποστηρίζουν πως η τηλεοπτική σειρά έχει φέρει μεγάλο τουριστικό όφελος στη Μάνη και κυρίως στην Ανατολική, αφού η Αρεόπολη κατέχει… τα τοπικά τηλεοπτικά σκήπτρα.
Κανείς δεν θα μπορούσε να πει ότι, η Μάνη (κυρίως η Ανατολική), δεν γνωρίζει μεγάλη τουριστική αύξηση. Το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου στην Αρεόπολη και στην ευρύτερη περιοχή έγινε το αδιαχώρητο. Δεν υπήρχε ούτε ράντζο διαθέσιμο, τα πάντα είχαν κατακλειστεί και μάλιστα ένα μήνα πριν.
Όμως και η άλλη πλευρά έχει τα δικά της δίκια. Αυτοί ισχυρίζονται πως η τηλεοπτική σειρά παρουσιάζει μια Μάνη που δεν έχει καμία πολιτισμική σχέση με τη Μάνη. Πρόκειται για παραποίηση της Μανιάτικης ιστορίας και λαογραφίας. Επίσης ισχυρίζονται πως η ταινία δημιουργεί αντινόηση και παρανόηση, αφού διαστρέφει, ή μεταλλάσσει θεμελιώδεις αξίες της Μανιάτικης Κουλτούρας. Μεταξύ των τόσων αρνητικών που επισημαίνουν οι κατακριτές της ταινίας είναι και τα εξής:
Ποτέ στη Μάνη δεν υπήρξαν οικογένειες τσιφλικάδων. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι περιουσίες ήταν και είναι διαμοιρασμένες σε όλες τις Μανιάτικες οικογένειες. Για παράδειγμα στην Πατριά Κοντοστάβλων – Γερακαριάνων του Κούνου ανήκουν πάνω από 5.000 ελαιόδενδρα και μεγάλες εκτάσεις που καλλιεργούσαν δημητριακά. Αυτά όμως είναι διαμοιρασμένα σε όλες τις οικογένειες της Πατριάς. Φυσικά κάποιες οικογένειες της ίδιας Πατριάς είχαν περισσότερη περιουσία από κάποιες άλλες. Αυτό συνέβαινε για πολλούς και διάφορους λόγους, όλοι όμως είχαν την περιουσία τους. Ακριβώς το ίδιο συνέβαινε σε ολόκληρη τη Μάνη, με τις διάφορες Πατριές όπως: Παπαδόγγωνα, Ταγαρούλια, Γιατράκου, Βρεττάκου, Μαριόλη, Ψυκάκου, Νικολεγιάννων, Περιμένη, Κουράκου, Καπερναράκου Λεκάκου, Μαντούβαλου, Χονδροκούκη, Λιαράκου, Λαζαράκου, Χασανάκου, Ριγανάκου, Μητσάκου κ.λ.π.
Επίσης στη Μάνη υπήρχε και διατηρείται μέχρι τις μέρες μας ένας αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ των Μανιατών και κυρίως σε ηθικά ζητήματα τιμής. Η Μανιάτικη Λαογραφία είναι γεμάτη από βίαιες πράξεις εκδίκησης, όπως λεγόταν τότε (αυτό που σήμερα λέμε βεντέτα).
Μελετώντας κανείς τη Λαογραφία της Μάνης εύκολα διαπιστώνει πως οι Μανιάτες όταν αισθανόντουσαν πως αδικήθηκαν απαιτούσαν το δίκιο τους ειρηνικά ή ένοπλα. Αυτό, σε πολύ μικρότερη κλίμακα, έχει συμβεί και στην εποχή μας.
Οι αισθανόμενοι αδικημένοι Μανιάτες ποτέ δεν υπολόγισαν και δεν υπολογίζουν το πόσο μεγάλη και σημαντική είναι η οικογένεια που τους αδίκησε.
Επίσης οι γυναίκες, οι οποίες έφθαναν στα όρια της Μητριαρχίας, ποτέ δεν συμπεριφέρθηκαν απροκάλυπτα πορνικά σαν ξετσίπωτες. Βεβαίως, όπως σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία, έτσι και στη Μανιάτικη υπήρξαν και υπάρχουν πορνείες, μοιχείες και πολλά άλλα. Πάντα όμως αποτελούσαν και αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα, όπως και σε πολλές άλλες Ελληνικές τοπικές κοινωνίες.
Βέβαια η τηλεοπτική αυτή σειρά δεν αποτελεί ντοκουμέντο και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα της Μάνης. Θα συμφωνήσουμε περισσότερο με την πνευματική αντίληψη του θέματος και όχι την υλική. Η σειρά χρησιμοποιεί υπαρκτά επίθετα Μανιατών, για καλά ή κακά μυθεύματα που παρουσιάζει. Αυτό δίνει μια αληθοφάνεια στην όλη υπόθεση που βεβαίως δεν συνάδει με την πραγματικότητα. Εμείς δεν γνωρίζουμε αν αυτή η χρήση των υπαρκτών επιθέτων αποτελεί νόμιμη ή παράνομη πράξη. Δόξα τω Θεώ υπάρχουν Μανιάτες και Μανιάτισσες κορυφαίοι Λειτουργοί της Δικαιοσύνης (δικαστικοί, δικηγόροι κ.λ.π.). Αυτοί ως Νομικοί Επιστήμονες ας μεριμνήσουν ανάλογα αν και εφόσον πρέπει.
Ως για τα περί ανάπτυξης λόγια ναι μεν, αλλά δε. Δηλαδή αλλοίμονο στον τόπο που περιμένει οικονομική ανάπτυξη από μια τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε φανταστικό σενάριο. Ο κάθε τόπος οφείλει να απαιτεί την ανάπτυξή του από τους αιρετούς της Κεντρικής Διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Α και Β βαθμού). Οι πολίτες έχουν την απόλυτη ευθύνη για το ποιους ψηφίζουν.