Χόρτασα Αγάπη, Άνοιξη, Ελπίδα

Εγώ και στον εχθρό μου που λένε, το χέρι θα του το ‘σφιγγα.

Η γυναίκα που φλερτάρει τον άντρα μου δεν είναι εχθρός μου. Υπάρχει μια παρανόηση. Έτσι και διαβάλλεις ένα τρίτο πρόσωπο έχεις στρώσει έδαφος να πάει καλά η αντίζηλος. Δεν έχω ποτέ ασχοληθεί με τρίτους στη σχέση μου εξευτελιστικά. Έχω κάνει βέβαια αηδίες μπροστά στα μάτια του άντρα μου, αλλά στα μάτια μιας τρίτης δεν νομίζω ποτέ να έχω εξευτελιστεί. Όσο πιο πολύ ασχολείσαι με το να διαβάλλεις μια τρίτη στα μάτια ενός άντρα, τόσο πιο πολύ τον καψουρεύεις μαζί της.

Υπάρχουν συνταγές στον Έρωτα, Πάντα Υπάρχουν και απαιτούν επιθετικότατη ακρίβεια στην εκτέλεση.

Η χειρότερη ώρα ενός ανθρώπου είναι η ώρα που ενδέχεται να ανακαλύψεις την ομοιότητα αυτών που αγαπάς, με τους ανθρώπους που τους περιβάλλουν»

Ποιος δεν την αγαπάει την ομορφιά! Ιδίως όταν απορυθμίζει τους επικριτές της

Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς. Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια κι αγάπη. Κυρίως αγάπη. Εγώ, που μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα “πίσω μου σ’ έχω σατανά”. Εγώ χόρτασα. Έναν χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές. Εγώ, η ξεγραμμένη. Χρειάστηκε να ξεγραφτώ για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα».

Αν είναι κακό να σκοτώνεις τον πλησίον σου δίχως λόγο, είναι χίλιες φορές πιο κακό να ερωτεύεσαι και να αγαπάς τον πλησίον σου δίχως λόγο.

Kάθε θηλυκό πλάσμα έχει τη μοιραία σφραγίδα της μάνας του. Και καμιά δεν γλιτώνει τον κανόνα.

Άνδρας που δεν είναι τώρα, δεν ήταν ποτέ.

Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου και ξέρω πως με ‘μένα είσαι ο εαυτός σου και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο.

Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ με τρόπο αστείο, ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα.

Σπάστηκα με την ατάκα σου «Κοίτα να διασκεδάσεις». Δεν γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα. Γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς.

Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές τη χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον διαφορετικά είσαι βλάκας.

Όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη, τα καταστρέφω όλα.

Γιατί τα κάνεις αυτά; Γιατί είμαι αδύναμη, κακομαθημένη και σ’ αγαπάω.

Άντρας είναι ένας, ο άντρας μου. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.

Θα ευχηθώ αυτό που εύχομαι πάντα. Να γίνει το καλύτερο για ‘σένα και να είμαι κι εγώ εκεί κοντά. Και πιο κοντά να μην γίνεται.

Μόνο αυτούς που με τρόμαζαν αγάπησα. Ίσχυε για μένα το αρχαιοελληνικό «είναι τρομερό να πέσεις στα χέρια ζωντανού Θεού». Aπό την άλλη μεριά, ήταν και οι μόνοι που με ενδιέφεραν.

Δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, έξυπνοι και χαζοί, όμορφοι και άσχημοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν.

Η ένταση ενός καινούργιου έρωτα εξαρτάται από τη μοναξιά που προηγήθηκε από αυτόν. Το ίδιο συμβαίνει και με τη γραφή. Ξαναγράφω, λοιπόν, με την έξαψη που ζεις έναν αργοπορημένο έρωτα.

Έχω έμμονες ιδέες. Που για ‘μένα δεν είναι άλλο παρά αβλαβή τσιμπούρια της σκέψης.

Υποπτεύομαι βαθύτατα όσους διαφημίζουν την ευτυχία τους, ακόμη κι εμένα όποτε το έχω κάνει. Η απάντησή μου είναι: είμαι σχετικά καλά και είμαι ευγνώμων.

Οι άνθρωποι όταν είναι να ξεπεραστούν, ξεπερνιούνται όπως οι μόδες.

Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι.

Μαλβίνα Κάραλη