Αφιερωμένο στους δασκάλους..Για τη νέα σχολική χρονιά.

“Ο ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ το 1957 κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Αμέσως μετά τη βράβευση του έγραψε ένα συγκινητικό γράμμα στο δάσκαλο του.

“19 Νοεμβρίου 1957

Αγαπητέ κύριε Ζερμέν

Αφήνω την αναστάτωση που με περιτριγυρίζει αυτές τις μέρες να υποχωρήσει για λίγο, πριν σας μιλήσω από τα βάθη της καρδιάς μου.

Μόλις μου δώσανε μια υπερβολικά μεγάλη τιμή, την οποία ούτε επιζητούσα ούτε επιδίωξα.

Αλλά όταν άκουσα την είδηση ή πρώτη μου σκέψη μετά την μητέρα μου, ήσασταν εσείς.

Χωρίς εσάς, χωρίς το στοργικό χέρι που απλώσατε στο μικρό φτωχό παιδί που ήμουν, χωρίς τη διδασκαλία και το παράδειγμά σας, τίποτα απ’ όλα αυτά δε θα είχε συμβεί.

Δεν νομίζω ότι σημαίνει και πολλά αυτού του είδους η τιμή. Αλλά τουλάχιστον μου δίνει την ευκαιρία να σας πω τι υπήρξατε και τι ακόμα είστε για μένα, και να σας διαβεβαιώσω πως οι προσπάθειες σας, η δουλειά σας, και η γενναιοδωρία που αφιερώστε σε αυτήν, ακόμα επιζούν σε ένα από τα σχολιαρόπαιδά σας το οποίο, πάρα τα χρόνια που πέρασαν, δεν έχει παύσει να είναι ο ευγνώμων μαθητής σας.

Σας εναγκαλίζομαι με όλη μου την καρδιά”