Πάρε με μαζί

Μου έταξες στο όνειρο

πως θά ’ρθεις να με πάρεις

επάνω στις φτερούγες σου

κι ύστερα θα σαλπάρεις

Στα σύννεφα ν’ ανέβουμε

πιο πέρ’ απ’ τη σελήνη

εκεί κοντά στον ουρανό

που πάντα ’χει γαλήνη.

Επόθησα βρε αητέ

να ζήσω και να νοιώσω

ένα ταξίδι απίθανο

τον κόσμο να ενώσω.

Είναι επιθυμιά παλιά

και βίωμα μεγάλο

ένας περίπλους στα ψηλά

δεν θέλω τίποτ’ άλλο.

Γιάννης Κανατσέλης