Άγιος Νεκτάριος
Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός και να έχεις ακλόνητη Πίστη, για να μπορέσεις να γράψεις λίγα λόγια για τον Άγιο Νεκτάριο. Είναι τόσο μεγάλο το έργο του, τόσα πολλά τα θαύματά του, τόση η λατρεία του κόσμου στο πρόσωπό του, που καταλαβαίνεις αμέσως τη μηδαμινότητά σου και ευχαριστείς το Θεό για όλα όσα προσφέρει στους ανθρώπους.
Ο Άγιος Νεκτάριος, ένα μαργαριτάρι του Θεού, στέκεται κοντά μας σε όλες τις στιγμές της ζωής μας. Δύσκολα θα βρει κάποιος, έναν άλλο άνθρωπο που να υπέφερε αγόγγυστα και με ευχαριστίες προς τον Θεό, όλα όσα έπαθε από τους συνανθρώπους του. Ο Άγιος Νεκτάριος συκοφαντήθηκε, κατηγορήθηκε, διώχθηκε, εξευτελίστηκε, αλλά δεν έχασε το κουράγιο και την μεγάλη του πίστη. Ήταν πάντα παρών και στην πρώτη γραμμή για τον άνθρωπο.
Ξέρετε όλα έρχονται πάντα στην ώρα τους, δεν θα αποτολμούσα να γράψω κάτι, όπως προανέφερα, όμως πρέπει να καταθέσω ένα περιστατικό, απλό και τυχαίο, όπως όλα άλλωστε, που φανερώνει ότι δεν υπάρχει Έλληνας που να μην γνωρίζει λεπτομέρειες από τη ζωή του Αγίου. Προχτές βρέθηκα σε μεγάλο Υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην Αθήνα. Εκεί συνάντησα έναν υπάλληλο τον Ηλία. Μην νομίζετε ότι έχει κάποια μεγάλη θέση ή ιδιαίτερη μόρφωση, απλός υπάλληλος είναι ο άνθρωπος και ας έχει 25 χρόνια υπηρεσίας. Και δεν είναι ότι δεν έχει κάποια θέση για να βελτιώνει το εισόδημά του και να συντηρεί την πολυμελή οικογένειά του, είναι ότι διώκεται και από πάνω. Έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα και κανείς δεν γνωρίζει την αιτία, ούτε φυσικά μπορεί να βγάλει άκρη με όλα τα ανήμερα και σαρκοβόρα θηρία που λυμαίνονται τους κρατικούς οργανισμούς. Τον γνωρίζω πολύ καλά γιατί είναι φίλος από τα παλιά και τον εκτιμώ όλως ιδιαίτερα.
Τυχαία η συνάντηση και μάλιστα ολιγόλεπτη. Βρεθήκαμε στο κυλικείο της τράπεζας και βάλθηκε να με κεράσει ένα καφέ, εκεί τον ρώτησα για το πώς τα περνά και δεν είπε τίποτα για τα τόσα προβλήματα που τον ταλαιπωρούν. Με ρώτησε μόνο για το Άγιο Όρος και αν θα μπορούσε να έλθει του χρόνου με την παρέα μας. Του είπα ναι και τότε εκείνος θυμήθηκε τον Άγιο Νεκτάριο και μου είπε μια μικρή ιστορία.
«Ο Άγιος Νεκτάριος, όταν ήταν Διευθυντής στη Ριζάρειο, είχε ως μαθητή τον Παπά Φιλόθεο Ζερβάκο. Πηγαίνει μια μέρα ο Παπά Φιλόθεος και του λέει ότι αποφάσισε να γίνει μοναχός και θέλει την ευχή του για να πάει στο Άγιο Όρος. Ο Άγιος Νεκτάριος επιφυλάχθηκε να απαντήσει και ύστερα από λίγες μέρες τον κάλεσε και του είπε να μην πάει στο Άγιο Όρος αλλά στην Πάρο, στη Μονή Λογγοβάρδας που ήταν τότε ερημωμένη και καταστραμμένη. Ο Παπά Φιλόθεος επέμενε για το Άγιο Όρος και έτσι ο Άγιος για να μην τον στεναχωρέσει του έδωσε την ευχή του. Πριν όμως φύγει του είπε πως είναι ελεύθερος να πάει όπου θέλει αλλά, όπως του διευκρίνισε, στην Λογγοβάρδα τελικά θα κατέληγε.
Ήταν τα δύσκολα χρόνια πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους και η Μακεδονία ήταν ακόμα Τουρκική. Ο Παπά Φιλόθεος πήρε και έναν άλλο φίλο του, που ήθελε και αυτός να μονάσει και ξεκίνησαν για το Άγιο Όρος. Στη Θεσσαλονίκη όμως τους έπιασαν για κατάσκοπους του Ελληνικού Στρατού και τους καταδίκασαν σε θάνατο. Καθώς πήγαιναν να τους εκτελέσουν έπεσαν πάνω στον Πασά που γυρνούσε από κάποια περιοδεία του. Αυτός ήταν καλός άνθρωπος και ρώτησε αμέσως γιατί τους πάνε για εκτέλεση. Οι κατηγορούμενοι του ορκίστηκαν ότι πήγαιναν για μοναχοί στο Άγιο Όρος. Τους πίστεψε και τους χάρισε τη ζωή, αφήνοντάς τους ελεύθερους. Ο Παπά Φιλόθεος ήταν συντριμμένος, θυμήθηκε όμως τα λόγια του Αγίου Νεκταρίου και έκανε αμέσως μεταβολή κατευθυνόμενος προς την Πάρο. Έμεινε εκεί μέχρι τα βαθιά γεράματα και αναδείχθηκε σε σπουδαία προσωπικότητα. Η φήμη του ως Αγίου και Πνευματικού ήταν απλωμένη παντού και κόσμος πολύ συνέρεε για να παίρνει την ευλογία του και να ακούει το λόγο του Θεού. Ήταν μια ακόμα ευλογία του Αγίου Νεκταρίου προς τους ανθρώπους».