Λεπίδι και τροχός

Το χιόνι του Γενάρη γύρα,

κι απόψε μ’ άφησαν οι φίλοι,

κοιτώ την περιπαίχτρα μοίρα,

παίζει με της ψυχής τη σμίλη…

Μέσα σε κύματα μεγάλα

τις τρίλιες σου θωρώ ν’ αλλάζουν

κι εγώ, στον άνεμο ψιχάλα

καθώς τ’ αδιέξοδα προστάζουν.

Γοργά τα πάντα θα ’χουν λήξει,

μόνη της η ψυχή παλεύει

τ’ αγέρι πάγωσε στην πλήξη

κι εγώ «λεπίδι και τροχός» στη χλεύη.

Νίκη Μιχαήλ Κατσικάδη

Από την ποιητική συλλογή

«Η Έβδομη πτήση»