ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΛΤΕΖΑ – ΣΟΥΤΣΟΥ..Αγιογράφος Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας Σερίφου
Χρυσούλα Καλτεζά – Σούτσου, του Γεωργίου Καλτεζά Διοικητού Χωροφυλακής και της Αννέτας Χανιώτη – Καλτεζά μετέπειτα Ανθούσας, Κτιτόρισσας και πρώτης Ηγουμένης της Ιεράς Μονής Ευαγγελίστριας Ακρωτηριανής Σερφιώτισσας Θεραπεύτριας. Παντρεμένη με τον Δημήτριο Σούτσο Αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού. Λατρευτή σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών του Χρήστου και της Μαριάννας.
Γεννήθηκε στις Σέρρες και έζησε εκεί έως τα τέσσερα έτη της. Από πολύ μικρή ηλικία ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός μας την χαρίτωσε με το ταλέντο της ζωγραφικής, μεγαλώνοντας υπήρξε άριστη μαθήτρια και Σημαιοφόρος στο σχολείο της. Με πίστη και ισχυρή θέληση κατέκτησε την πρώτη θέση στην κολύμβηση, στην Ευρώπη.
Την διέκρινε η μεγάλη της αγάπη για τα παιδιά για αυτό και φρόντιζε πάντα να γεμίζει τον ελεύθερο χρόνο της με ασχολίες για εκείνα. Ήταν η πιο γλυκιά Ομαδάρχισσα στους Προσκόπους, η πιο καλοσυνάτη νταντά, η πιο υπομονετική Κατηχήτρια.
Από τα δώδεκα της ζωγράφιζε ασταμάτητα, ώστε με τα χρόνια εξελίχθηκε σε μια ολοκληρωμένη ζωγράφο, με εκατοντάδες σκίτσα και πίνακες ζωγραφικής ήδη στο ενεργητικό της. Σε ηλικία μόλις δεκαεπτά χρόνων ήρθε η δημόσια αναγνώριση, όταν εκείνη ως ευαίσθητη καλλιτέχνις εμπνεύστηκε και ζωγράφισε έναν πίνακα αφιερωμένο στον αδικοχαμένο γιο του Αριστοτέλη Ωνάση, Αλέξανδρο. Ακολούθησαν πολλά αφιερώματα σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής και συνεντεύξεις στην τηλεόραση, μια εξ αυτών από τον καταξιωμένο τότε δημοσιογράφο Φρέντυ Γερμανό.
Σπούδασε στην Ανωτάτη σχολή καλών τεχνών, (ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική, κεραμική κ.α. τέχνες) και συνέχισε τις σπουδές της ως ειδικό ταλέντο στην ECOL DE BEAUX ARTS στην Γαλλία, όπου τελειοποίησε τις σπουδές της και ως συντηρήτρια έργων τέχνης. Η βαθιά πίστη της στον Θεό την οδήγησε αποκλειστικά στην Αγιογραφία, όπου και αναγνωρίστηκε παγκόσμια για τα έργα της, τα οποία ταξίδεψαν στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Στην Αμερική, στην Ευρώπη, στην Ρωσία, στον Καναδά και στην Αυστραλία όπου διατηρούσε μόνιμα εκθετήρια επί έτη.
Στην Ελλάδα μας, από άκρη σε άκρη όπου τα έργα της κοσμούν τις πόλεις μας και τα νησιά μας, ιδιαίτερα δε στο λατρεμένο της νησί, την Σέριφο όπου Αγιογράφησε θαυματουργικά την Παναγία μας ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΝΗ ΣΕΡΦΙΩΤΙΣΣΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ.
Ως καλλιτέχνις βοήθησε και δίδαξε με ανιδιοτέλεια ανερχόμενους ζωγράφους, την χαρακτήριζε ο γλυκός της χρωστήρας, η εργατικότητα και η καινοτομία, ήταν εκείνη που ζωγράφισε πρώτη φορά σε σχιστόλιθο.
Ως άνθρωπος την διέκρινε η ευγένεια, η καλοσύνη, η διακριτικότητα, η συμπόνια για τον συνάνθρωπο. Ήταν πάντα μια πανέμορφη γυναίκα ιδιαίτερα χαρισματική, αξιοπρεπής, γλυκιά, δοτική, ενωτική, αξιοθαύμαστα υπομονετική. Λάτρευε την οικογένειά της και υπερασπιζόταν με πάθος τα πιστεύω της.
Αγωνίστηκε για το λατρεμένο της νησί, την Σέρφο της την αγαπημένη όπως την έλεγε και έδειχνε έμπρακτα την αγάπη της για αυτήν. Διετέλεσε Πρόεδρος του συλλόγου “Αγία Τριάς” (μετονομασθείς σήμερα “Μεγάλου Λιβαδίου”) επί οκτώ συναπτά έτη, με την αμέριστη συμπαράσταση του συζύγου της ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΟΥΤΣΟΥ. Μαζί με τον πατέρα της ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΛΤΕΖΑ υλοποίησαν μια δική του ιδέα και ίδρυσαν μετά πολλών εμποδίων ένα μνημείο δια τους πεσόντες Ήρωες του 1916. Ένα μνημείο που φιλοτέχνησε η ίδια και απεικονίζει εκτός των άλλων, δύο χέρια ενωμένα (εκείνης και του πατέρα της). Στήριζε τον τόπο της παρ’ όλες τις πίκρες και στεναχώριες που βίωσε σ’ αυτόν μέχρι τέλους, καθώς η μάχη της ιδίας και της οικογένειας της με την εταιρεία “Φάντασμα” όπως την λένε οι ντόπιοι του νησιού, διαρκούσε δεκαετίες, με αποτέλεσμα να χάσει αδίκως και να εκδιωχθεί βιαίως από το σπίτι που μεγάλωσε και έζησε όλα τα χρόνια της ζωής της.
Έφυγε στις 20 Δεκεμβρίου του 2022 από έμφραγμα που προκλήθηκε από μεγάλη στεναχώρια με την επανεμφάνιση της εταιρείας “Φάντασμα” μιας Φάουσας που κατατρώει τα παιδιά των εργατών! Μιας πτωχευμένης εταιρείας που μετά τον πόλεμο του 1940 άφησε μόνο χρέη και ο ιδιοκτήτης της καταδικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου! Ο παππούς της Φραγκής Χανιώτης καταστράφηκε οικονομικά από χρέη της εταιρείας σε εκείνον στα μαγαζιά που είχε, δεν αποζημιώθηκε ποτέ και τελικά πέθανε από αμμοκονίαση.
Εξαφανισμένη για δεκαετίες εμφανίζεται με τις πλάτες γνωστού Εφοπλιστή, μαζί με μεγαλοδικηγόρους και συμβολαιογράφους, με ψευδομάρτυρες και την ανοχή και συνεργασία των τότε Αρχών του τόπου και διεκδικεί τα σπίτια των εργατών αντί να τους αποζημιώσει! Εν έτει 2023 αυτή η εταιρεία δίδεται σε έναν “μεγαλοκαρχαρία” επιχειρηματία που ζητάει αποζημιώσεις χιλιάδων ευρώ από τους βιοπαλαιστές ανθρώπους όπου ήδη έχει πάρει τα σπίτια τους! Σε συνδυασμό δε με την “εξαφάνιση” των ΠΑΠΥΡΩΝ ΤΗΣ ΚΑΝΤΖΕΛΑΡΙΑΣ διεκδικεί τώρα την μισή Σέριφο!
Αυτή την φορά ο Δήμος αντιστέκεται και υπερασπίζεται το δίκαιο, σε αυτόν τον αγώνα ας είμαστε όλοι αρωγοί και ενωμένοι επιτέλους να μην επιτρέψουμε άλλο σε αυτή την εταιρεία να πάρει άλλες ψυχές!
Πολυαγαπημένη μας μητέρα θα σε αποχαιρετήσουμε όπως εσύ αποχαιρέτησες τον αγαπημένο μας πατέρα, θα είσαι πάντα μέσα στην καρδιά και στη σκέψη μας!
Είθε να μεσιτεύεις στον Κύριό μας δια την σωτηρία των ψυχών ημών.
“Είναι πικρός ο χωρισμός μέσα στης γης τα όρια, μα φως και θείος έρωτας στα ουράνια που είσαι τώρα. Καλό σου ταξίδι. Καλό παράδεισο».
Σε λατρεύουμε, τα παιδιά σου
Χρήστος και Μαριάννα