Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ελεύθερη Άποψη ΤΟ BRAINDRAIN ΚΑΙ Η ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΟΣΦΥΟΚΑΜΠΤΕΣ

Πριν λίγες ημέρες, βρέθηκα για ολιγοήμερες διακοπές στη μακρινή Λιθουανία, μια μετασοβιετική χώρα που προοδεύει ενταγμένη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μια χώρα, που μέχρι σχετικά πρόσφατα, ίσχυε η θανατική ποινή κι όπου οι μεγαλύτεροι, απαξιώνουν με φρίκη τη σοβιετική κατοχή, η οποία για κάποιους από εμάς, θεωρείται ταμπού, ως προς το σχολιασμό της…

Αλλά ο περήφανος αυτός λαός, των τριών εκατομμυρίων ανθρώπων με την τόσο ανεπτυγμένη εθνική συνείδηση και την ιδιόρρυθμη γλώσσα με τις δωρικές καταλήξεις, δεν διαθέτει όπως εμείς επιλεκτική συνείδηση, ώστε να εξιδανικεύει στίγματα του παρελθόντος. Έτσι στην όμορφη και πεντακάθαρη πρωτεύουσα της Λιθουανίας, στο Βίλνιους, ο επισκέπτης, μπορεί να διδαχθεί πολλά από το Μουσείο Βασανιστηρίων της KGB, που ιδρύθηκε για να θυμίζει στον επισκέπτη, ότι τα απολυταρχικά καθεστώτα, δεν αποτελούν παράδεισο και ο πρώτος στόχος κάθε κατακτητή, είναι ο αφανισμός όσων διαθέτουν ανεπτυγμένη εθνική συνείδηση και αξιοπρέπεια  

Στη χώρα αυτή, ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από την τάξη, την καθαριότητα και την έλλειψη ψηφιακού αναλφαβητισμού και σκοταδισμού.

Ο τσαντίρ-μαχαλάς, της ποικιλομορφίας των μικρών επιχειρήσεων, που υπάρχει στη χώρα μας, με τις αναρτημένες πινακίδες από ταράτσες, μπαλκόνια και προσόψεις, οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως, δεν υπάρχει. Τα καταστήματα είναι ελάχιστα, καλαίσθητα και με διακριτικές πινακίδες. Οι επιχειρήσεις είναι ως επί το πλείστο μεγάλες και τα πολυκαταστήματα ανοικτά κάθε ημέρα από τις 07π.μ., έως τις 11μμ.

Σε όλα τα σούπερ μάρκετ, ο καταναλωτής αποζημιώνεται με δέκα λεπτά, για κάθε συσκευασία πλαστική η γυάλινη, που επιστρέφει στο κατάστημα, πλυμένη και καθαρή.

Αυτό θα πει σεβασμός στο περιβάλλον…

Στην Ελλάδα, η μόνη καινοτομία ως προς την ανακύκλωση, είναι το τέλος της πλαστικής σακούλας και μηδέν πολιτικές κινήτρων. Ο σεβασμός στο περιβάλλον, στη χώρα αυτή, εκδηλώνεται επίσης από την απαγόρευση κυκλοφορίας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, κατά τις αργίες, οπότε οι πολίτες μπορούν να απολαύσουν τον περίπατό τους ήρεμα και σε καθαρότερη ατμόσφαιρα. Το κυκλοφοριακό κομφούζιο, που μας ταλαιπωρεί μονίμως εδώ, αποτρέπεται και με τον τρόπο, που μπορείς να νοικιάζεις αυτοκίνητο, χωρίς ταλαιπωρία, σε όποιο σημείο κι αν ευρίσκεσαι, ξεκλειδώνοντας ψηφιακά το όχημα, προς ενοικίαση, μέσω εφαρμογής στο κινητό σου, συνδεδεμένης, με το (μεσαιωνικά καταραμένο σύμφωνα με τους φοροφυγάδες) ψηφιακό χρήμα, την τραπεζική κάρτα σου…

Με αντίστοιχη εφαρμογή, μπορεί κανείς να καλέσει ταξί, προπληρώνοντας τη διαδρομή, που συγκεκριμένα δηλώνει. Χωρίς εφαρμογή, πρέπει να δώσει κανείς μετρητά και ο οδηγός ουδεμία υποχρέωση έχει να διαθέτει ρέστα!

Στη Λιθουανία, 99% πληρώνει κανείς με πλαστικό χρήμα και κυρίως μέσω ψηφιακών εφαρμογών.

Μηδέν εγκληματικότητα και μηδέν φοροδιαφυγή. Όπως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, οι εργασιακές συνθήκες είναι άριστες, οι υπερωρίες των εργαζόμενων πληρώνονται κανονικότατα και οι ασφαλιστικές εισφορές επίσης. Το κράτος σέβεται τον πολίτη και ο πολίτης το κράτος αντίστοιχα.

Είναι απορίας άξιο, πως καταφέραμε στην Ελλάδα να εισάγουμε τα πάντα και να καταναλώνουμε αγαθά, δίχως ουσιαστικά να παράγουμε τίποτα. Που πήγαν άραγε… όλα αυτά τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από ποια κεφάλαια τροφοδοτείται αυτός ο υπερκαταναλωτισμός, που έχει αλλάξει τη νοοτροπία του λαού μας, που έμαθε να εκτιμά την όψη, αντί για την ιδέα, το χρήμα, αντί για τους αληθινούς φίλους, τον πανσεξουαλισμό, αντί για την αγάπη, τη δουλεία, αντί για τη δημιουργία.

Σε κάθε περίπτωση, παρά τη λυπηρή διαπίστωση, ότι  τα άξια νιάτα της χώρας μας μεταναστεύουν εξ αιτίας των άθλιων συνθηκών απασχόλησης, δίχως προοπτική προόδου στη χώρα μας, αξίζουν συγχαρητήρια στα παιδιά αυτά, που κατορθώνουν να επιβιώσουν και να διευρύνουν τους ορίζοντες των δραστηριοτήτων τους στο εξωτερικό.

Σε αντίθεση με κάποιους οσφυοκάμπτες , μπακαλοποιημένων πολιτικών γραφείων (υπάρχουν κι αυτά τι να κάνουμε….) και λοιπών πτηνοτροφείων, που διασπάθισαν κρατικό πλούτο κι έμαθαν στην κοινωνία ότι η κοινωνική καταξίωση, περνά μέσα από υποταγή σε ένα αυτοαναπαραγόμενο ανελέητο σύστημα διαφθοράς, τα παιδιά αυτά, που φεύγουν αηδιασμένα, αξίζουν χίλιες φορές συγχαρητήρια για το θάρρος και την αξιοπρέπεια τους.

Στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, παντού περνάς πρώτος, με την φερεγγυότητα του λόγου σου. Αλλά αν σε πιάσουν μία και μόνο φορά να λες ψέματα, είσαι τελειωμένος!

Στην Ελλάδα, όσα ψέματα κι αν ακούει κανείς προεκλογικά, τα θεωρεί παράπλευρη απώλεια δημοκρατίας…

ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ….

Εργάζονται με κίνδυνο της ζωής τους. Οι οικονομικές απολαβές τους, συμβολικές.

Οι απαιτήσεις μας, ως κοινωνία, υποκριτικά κι αχάριστα, πάντα περισσότερες από το σεβασμό, που τους οφείλουμε.

Αν ο αστυνομικός τραβήξει όπλο σε κακοποιό, δικάζεται. Αν δεν τραβήξει, πάλι δικάζεται. Αν πέσει στο καθήκον, η είδηση περνά στα ψιλά.

Εκτός από απολαβές, η κοινωνία, οφείλει να παρέχει και ηθική ανταμοιβή αλλά κι εκτός από ειλικρινή συλλυπητήρια οικονομική υποστήριξη στις οικογένειες των θυμάτων βίας κατά των Ελλήνων Αστυνομικών.

Πρόσφατα, μόλις εχθές ακούσαμε για τον 30χρονο αστυνομικό, που έχασε τη ζωή του, προσπαθώντας εργαζόμενος σε οικοδομή να υποστηρίξει το πενιχρό εισόδημα του. Αυτό τα λέει όλα…

Δεν είναι η αστυνομία σάκος του μποξ, για όποιον επιθυμεί επίσης, να ανεβάσει την ακροαματικότητα της εκπομπής του.

Αλλά και μόνο εφόσον τελεσιδικήσουν υποθέσεις εναντίον αστυνομικών, επιτρέπεται η προβολή και ενδεχομένως άδικη διαπόμπευση του σώματος. Ας σοβαρευτούμε επιτέλους…

Μαρία Μπουκουβάλα

Ιατρός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *